"Albowiem odkryłem wielką prawdę. A mianowicie, że ludzie zamieszkują i że sens ma dom. I że droga, pole jęczmienia i wypukłość wzgórza są czymś innym dla człowieka w zależności od tego, czy tworzą, czy też nie - jedną ojczyznę. Bo oto rozproszona materia składa się nagle w całości, w coś, co jest bliskie sercu. A także nie w tym samym świecie mieszka ten, kto mieszka albo nie mieszka w królestwie Bożym. Jakże się mylą niewierni, ci, co się z nas śmieją i którym zdaje się, że dążą do bogactw namacalnych, których przecież nie ma. Bo jeśli pożądają na własność stada, to już kieruje nimi pycha. A już i radości pychy nie są namacalne.
Podobnie ci, którzy dzieląc moje ziemie, sądzą, że je poznają. Są tam - powiadają owce i kozy, pola jęczmienia, domostwa i góry - i co więcej? I ubodzy są, bo nie posiadają nic więcej. I czują chłód. I odkryłem, że podobni są do człowieka, który kraje trupa. Pokazuję wszem wobec - powiada - czym jest życie: to tylko mieszanina kości, krwi, mięśni i wnętrzności. A tymczasem życie było owym światłem oczu, nieodczytywanym już w popiele. A tymczasem moja ojcowizna to zupełnie co innego niż owoce, pola, domostwa i góry; ale to, co nad nami panuje i co wiąże ze sobą. Ojczyzna mojej miłości. I szczęśliwi ci, którzy to wiedzą, gdyż zamieszkują w moim domu."
Antoine de Saint - Exupéry, Twierdza
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Jak masz ochotę to skomentuj