Nowa świecka tradycja

Ostatnio jedna z lokalnych gazet zaatakowała mnie "Światowym Dniem Mycia Rąk". Nie mam nic oczywiście przeciwko myciu łapek nawet przed każdym posiłkiem i po każdym wyjściu z kibelka, a nawet nie koniecznie przez jeden dzień w roku, ale zaintrygowany tymże zjawiskiem zacząłem się przyglądać nieco bliżej zjawisku zwanemu umownie: "światowy dzień". Bo kto ustanawiania tego rodzaju wynalazki? Jaka władza dała sobie prawo ustalania celebrowanych obchodów czegokolwiek i narzucania ich ludziom? W "Misiu" tradycja urodziła się we związkach, a Dzień Mycia Rąk powstał z inicjatywy UNICEF – jak donosi prasa. A więc może to ta globalna przybudówka ONZtu stojąca na straży globalnego wychowania przyszłych pokoleń ustawia wszystkie tego typu wynalazki? Oj chyba nie. 

Wystarczy wpisać w wyszukiwarkę "światowy dzień" a wyświetli się tyle nowych świeckich tradycji, że trudno w roku znaleźć tyle dni na obsadzenie tego wszystkiego. Oto co znalazłem na Google w przeciągu może minuty: 

• Światowy Dzień Życzliwości
• Światowy Dzień Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca
• Światowy Dzień Młodzieży
• Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich
• Światowy Dzień Ptaków
• Światowy Dzień Ochrony Zwierząt
• Światowy Dzień Nerek
• Światowy Dzień Uśmiechu
• Światowy Dzień Trędowatych
• Światowy Dzień Chorego
• Światowy Dzień sprzątania biurka
• Światowy Dzień pocałunku
• Światowy Dzień pluszowego misia
• Światowy Dzień ziemi
• Światowy Dzień zdrowia
• Światowy Dzień Społeczeństwa Informacyjnego
• Światowy Dzień Kota
• Światowy Dzień bez Tytoniu
• Światowy Dzień wody

Światowy dzień... Hmm. Szczytne ideały mieszają się z propagandą i banałem. Można więc obchodzić wszytko cokolwiek się komu podoba. Ale kto daje komukolwiek prawo tworzenia takich obowiązujących wszystkich bytów?  Dlaczego tego typu  twory dotyczą jednych sfer ludzkiego życia a innych nie? Znaczy się, że tego dnia myjemy łapki, a innego już czyste rączki nas nie obchodzą, za to nasza uwaga kierowana jest w stronę czegoś tam.  Oczywiście światowe dni podchwytywane są przez radosne i przodujące w pracy operacyjnej i wychowaniu politycznym dziarskie zastępy medialnych półgłówków. I już mamy odtrąbione globalne wycie na medialnym rykowisku. Samo zjawisko zakrawa na jakiś zbiorowy system globalnej tresury. 

Mamy też Orwellowski wątek w całej sprawie. Bo "światowy dzień" to nic innego jak "globalne święto". A dlaczego nie nazwa się tego czegoś "świętem"? Bo to słowo jest passe. Za bardzo kojarzy się z sacrum. A może o to chodzi, aby dawne święta z ich patronami wypchnąć z kalendarza i z ludzkiej pamięci? 

Jeśli twój przeciwnik jest silniejszy od ciebie i nie dasz rad go pokonać użyj jego siły w walce z nim samym. Niech ręka, którą wymierzył w ciebie cios zostanie pociągnięta, a on niech dzięki swej sile roztrzaska się o pobliską ścianę – głosili niegdyś mistrzowie wschodnich szkół walki. Jeśli „nowa świecka tradycja” organizowania nowych globalnych świat już jest, więc niech pojawiają się i takie święta, które ową machinę postępu roztrzaskają o ścianę. Niech kretyni w mediach nich je lansują ile wlezie. Tak więc może warto ustanowić (równie samowolnie) nowe "światowe dni"? 

Oto moje propozycje: 

• Światowy dzień walki z polityczną poprawnością, 
• Światowy Dzień rzetelnego dziennikarstwa,
• Światowy Dzień mówienia prawdy, 
• Światowy Dzień edukacji ekonomicznej,
• Światowy Dzień bez kredytu,
• Światowy Dzień niezależnej prasy,
• Światowy Dzień modlitw o zbawienie bliźnich zajmujących się globalną lichwą,
• Światowy Dzień troski o masonerię.

Obchodźmy zatem nowe święta. A jak.